(BIH-ATKT/OZ – 8 B)
(BIH-ATKT/OZ – 9 B)
Azapi (perz. azeb, neženje) su bile neredovne pješadijske jedinice Osmanskog carstva, koje su u njegovoj ranoj historiji odigrale značajnu ulogu. Formirane su tokom ratnih pohoda od dobrovoljaca koji nisu dobivali plaću, ali su bili oslobođeni plaćanja poreza, te su sudjelovali u podjeli opljačkanog plijena.
U zemljama jugoistočne Europe azapi su osnovani kao vojnički red jerlikulu (lokalne snage) 1501. godine i upotrebljavani su za odbranu gradskih vrata, mostova, kula i palanki. Nazivani su i stražarima, a sultan ih je postavljao beratom. Naročito su bili brojni u Bosni i Hercegovini gdje je u pojedinim kapetanijama bilo i po deset džemata azapa. Zapovjednici azapa zvali su se azapage ili azebage.